Met een omweg naar een droombaan

Wie ben ik?

Mijn naam is Nina Schouten, 27 jaar en ik heb 1 Friese Stabij, 3 HTK-katten, 3 Chabo x Cochin Kippen, 2 Agaatslakken en een aquarium vol leven. Behalve de Stabij is alles geadopteerd en ik ben dolblij met mijn beestenboel. Je zou denken dat ik dan thuis wel genoeg beesten om mij heen heb, maar niets is minder waar.

Ik ben namelijk de beheerder van een Wildopvangcentrum waar wij jaarlijks ruim 5000 dieren opvangen. Met een soortenvariatie van vogels, egels, hazen, konijnen, muizen en wat meer houdt dit mij goed bezig, zeker omdat we alle dieren binnen krijgen tussen 5 gram en 20 kilo!

Studie en Loopbaan;

Voor hoe ik mijn school door ben gekomen verdien ik zeker niet de schoonheidsprijs. Ik begon op de HAVO in Woerden, welke ik vervolgens niet heb gehaald (in de 4 e klas ben ik van school gestuurd). Hierna ben ik gestart met opleiding tot paraveterinair in Gouda, een studie die mij goed lag aangezien ik al erg jong druk bezig was met het verzorgen van onze huisdieren. En uiteraard wilde ik vroeger ook dolfijnentrainster/tijgerverzorger/hondentrainer worden, dus het verbaasde ook niemand dat ik terecht ben gekomen tussen de dieren.

Enfin, doordat ik mijn HAVO wel tot de 4 e klas had gedaan kon ik gebruik maken van wat vrijstellingen, waardoor ik een half jaar eerder klaar was met school. Inmiddels had ik alleen de smaak van het studeren wel te pakken, dus ik ging hard op zoek naar hoe ik verder kon studeren. Dierenarts leek me leuk, maar de enige HBO opleiding in Nederland gold niet voor de HBO Propedeuse die nodig was om de universiteit in te komen. Jammer, maar ineens was daar de "Wildlife management" - Major die je kon kiezen bij diermanagement. Ik besloot dat proberen geen kwaad kon, de dropout kans was hoog op diermanagement, en nog hoger als je de major Wildlife kiest maar nee heb je, ja kan je krijgen.

Voor ik het wist zat ik in de schoolbanken, in een leuke klas en met docenten die een stuk serieuzer waren dan degenen op het MBO. Ik keek een beetje op tegen alle klassen, wat als het toch te moeilijk was? Wat als ik het niet leuk vond? Maar... verassend genoeg vond ik het leuk. Omdat er veel Majors te kiezen waren in diermanagement (5 of 6 als ik het me goed herinner) zijn de lessen ook heel divers. Ik kon een goede inschatting maken welke kant ik op wilde en koos, inderdaad, voor Wildlife Management, waarin ik mezelf "specialiseerde" in vogels door alle opdrachten waarbij ik de soort kon kiezen, een vogelsoort te kiezen. Zo ben ik vogelringer bij het Vogeltrekstation geworden, heb ik mee mogen helpen aan een project met Grutto's van Theunis Piersma, en waren Kraanvogels mijn thesis-onderwerp.

Na mijn afstuderen kon ik snel aan het werk. In eerste instantie begon ik bij de op=op voordeelshop (via een vriendin maar hè, het was werk) om vervolgens nog een tijdje bij La Place te werken. Dit duurde maximaal 1.5 jaar, mede omdat ik het erg naar mijn zin had bij de La Place en bij mijn medewerkers en kritisch was op de Wildlife banen waarop ik solliciteerde. In de lente van 2018 stuurde een collega vogelringer mij een vacature voor inventarisatiemedewerker bij een Ecologisch Adviesbureau waarop ik solliciteerde. Hier begon ik met het werken met dieren, ik inventariseerde vleermuizen en gierzwaluwen en was vooral de nachten aan het werk. Het was leuk werk maar vermoeiend, en het stond goed op mijn CV. Later stuurde een andere collega vogelringer een andere vacature voor assistent-beheerder bij een Wildopvangcentrum. Ik werd direct uitgenodigd en mocht na mijn eerste gesprek meteen beginnen. Omdat de toen tijdelijke beheerder na 3 maanden ging stoppen werdt mij gevraagd beheerder te worden en tja.. hier ben ik.

Een dag op de opvang:

Ondanks dat ik de beheerder ben, betekend dat niet dat ik lekker op mijn kantoortje zit. Zeker nu (April) het hoogseizoen gestart is zit ik letterlijk dagelijks in de "shit". Binnen de opvang betekend dat dan ook goede hygiënemaatregelen, want wilde dieren kunnen flink wat virussen en bacteriën bij zich dragen.

De dag start met het voeden van de jonge dieren, om vervolgens alle dierverblijven schoon te maken en de volwassen dieren te voorzien van water en drinken. Dagelijks loop ik 2 a 3 keer een ronde om de patiënten in de gaten te houden en in te kunnen springen wanneer er iets veranderd moet worden qua zorg. Dat kan inhouden dat een dier geen sonde meer nodig heeft, van medicijnen af kan maar ook wanneer er een eindpunt is bereikt. Hoe erg we ook ons best doen voor alle dieren - of het nu een duif of een havik is - ze moeten wel weer terug kunnen naar het wild en kunnen overleven. Beheren betekend óók dat je moet kunnen zien wanneer een leven niet meer dierwaardig is, en het dier helpen door te euthanaseren.

Daarnaast onderhoud ik ook contacten, begeleid ongeveer 50 vrijwilligers, bij twijfel raadpleeg ik de dierenarts of zelfs een tweede wanneer nodig. Ik win informatie in bij collega's en deel de dingen die wij meemaken of ondervinden qua moeilijkheden of juist als we een oplossing voor een vraagstuk hebben gevonden. Ik leg verantwoording af bij degenen die ons financieren en steunen en zorg dat de kwaliteit van het leven van de dieren in de opvang zoveel mogelijk gewaarborgd blijft - het zijn immers wilde dieren - .

Tips en Tricks:

Tijdens mijn opleiding en loopbaan heb ik enkele dingen geleerde welke ook voor toekomstige werkers in de dierenbranche handig zijn om te weten;

- Nee heb je, ja kan je krijgen

- Gebruik vrije tijd en stages in om je CV op te krikken

- Blijf leren en jezelf verbreden

- Wees niet bang om dingen te proberen

- Blijf gefocust op je doel, hoe vaag die misschien ook is